عملکرد، میزان فراسنجه های خون، خصوصیات روده و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی تغذیه شده با ال کارنیتین در شرایط تنش گرمایی

افزایش استفاده از چربی جیره در شرایط تنش گرمایی نیاز به افزودن ال­کارنیتین را جهت انتقال اسید­های چرب بلند زنجیر از سیتوپلاسم به میتوکندری برای بتااکسیداسیون افزایش می­دهد. هدف تحقیق اخیر، بررسی تاثیر سطوح مختلف ال­کارنیتین بر فعالیت آنزیم­های کبدی، وضعیت آنتی اکسیدانی، میزان الکترولیت­های خون، خصوصیات روده، ترکیب بافتی و رنگ گوشت ران جوجه­های گوشتی در شرایط تنش گرمایی بود. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (پن) به ازای هر تیمار و10 جوجه در هر تکرار استفاده شدند. تیمار­های آزمایشی شامل جیره­ی پایه (گروه شاهد) و جیره­ی پایه همراه با سطوح مختلف 100، 200 و 300 میلی­گرم در کیلو­گرم ال کارنیتین بودند. جیره­های آزمایشی در دوره­ی پایانی (25-42 روزگی) و در شرایط تنش حرارتی (1±32 درجه سانتی­گراد به صورت دوره­ای از 8 صبح تا 5 بعد از ظهر) استفاده شدند. نتایج به دست آمده نشان دادند که جوجه های تغذیه شده با 300 میلی­گرم ال­کارنیتین، افزایش وزن بالاتری در مقایسه با جوجه­های تیمار شاهد و سطوح پایین­تر ال­کارنیتین در دوره­ی پایانی داشتند (05/0>P). بعلاوه، ضریب تبدیل خوراک جوجه­های تغذیه شده با سطوح بالای ال­کارنیتین (200 و 300 میلی­گرم) پایین­تر از مقدار مربوط به تیمار شاهد بود و نزدیک به معنی­دار شدن بود (06/0=P). مصرف 300 میلی­گرم در کیلوگرم ال­کارنیتین باعث افزایش میزان اسید­اوریک خون گردید (05/0>P). افزودن ال­کارنیتین تاثیری بر الکترولیت­های خون، خصوصیات لاشه و روده، مواد مغذی گوشت ران (اسیدیته، خاکستر، پروتئین رطوبت و چربی) و فراسنجه­های رنگ گوشت جوجه­های گوشتی نداشت (05/0